۱) روند برون‌سپاری قطعات خودرو آشکار است
خودروها عموماً از سیستم‌های موتور، سیستم‌های انتقال قدرت، سیستم‌های فرمان و غیره تشکیل شده‌اند. هر سیستم از چندین قطعه تشکیل شده است. انواع مختلفی از قطعات در مونتاژ یک وسیله نقلیه کامل دخیل هستند و مشخصات و انواع قطعات خودرو برندها و مدل‌های مختلف نیز متفاوت است. با توجه به تفاوت آنها با یکدیگر، ایجاد یک تولید استاندارد در مقیاس بزرگ دشوار است. تولیدکنندگان اصلی تجهیزات (OEM) خودرو، به عنوان یک بازیگر غالب در صنعت، به منظور بهبود راندمان تولید و سودآوری خود و در عین حال کاهش فشار مالی خود، به تدریج قطعات و اجزای مختلف را جدا کرده و آنها را برای پشتیبانی از تولید به تولیدکنندگان قطعات بالادستی تحویل داده‌اند.

۲) تقسیم کار در صنعت قطعات خودرو واضح است و ویژگی‌های تخصص و مقیاس را نشان می‌دهد.
صنعت قطعات خودرو دارای ویژگی‌های تقسیم کار چند سطحی است. زنجیره تأمین قطعات خودرو عمدتاً بر اساس ساختار هرمی «قطعات، اجزا و مجموعه‌های سیستم» به تأمین‌کنندگان رده اول، دوم و سوم تقسیم می‌شود. تأمین‌کنندگان رده اول توانایی شرکت در تحقیق و توسعه مشترک تولیدکنندگان اصلی تجهیزات (OEM) را دارند و از رقابت‌پذیری جامع بالایی برخوردارند. تأمین‌کنندگان رده دوم و سوم عموماً بر مواد، فرآیندهای تولید و کاهش هزینه تمرکز دارند. تأمین‌کنندگان رده دوم و سوم بسیار رقابتی هستند. لازم است با افزایش تحقیق و توسعه برای افزایش ارزش افزوده محصولات و بهینه‌سازی محصولات، از شر رقابت همگن خلاص شویم.

همزمان با تغییر تدریجی نقش تولیدکنندگان اصلی تجهیزات (OEM) از یک مدل تولید و مونتاژ یکپارچه در مقیاس بزرگ و جامع به تمرکز بر تحقیق و توسعه و طراحی پروژه‌های کامل خودرو، نقش تولیدکنندگان قطعات خودرو نیز به تدریج از یک تولیدکننده صرف به یک توسعه مشترک با تولیدکنندگان اصلی تجهیزات (OEM) گسترش یافته است. الزامات کارخانه برای توسعه و تولید. در بستر تقسیم کار تخصصی، به تدریج یک شرکت تولید قطعات خودرو تخصصی و در مقیاس بزرگ شکل خواهد گرفت.

۳) قطعات خودرو معمولاً سبک وزن هستند
الف. صرفه‌جویی در مصرف انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، سبک بودن بدنه را به یک روند اجتناب‌ناپذیر در توسعه خودروهای سنتی تبدیل کرده است.

در پاسخ به فراخوان صرفه‌جویی در مصرف انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، کشورهای مختلف مقرراتی در مورد استانداردهای مصرف سوخت برای خودروهای سواری صادر کرده‌اند. طبق مقررات وزارت صنایع و فناوری اطلاعات جمهوری خلق چین، میانگین استاندارد مصرف سوخت خودروهای سواری در چین از 6.9 لیتر در 100 کیلومتر در سال 2015 به 5 لیتر در 100 کیلومتر در سال 2020 کاهش خواهد یافت که کاهشی تا 27.5 درصد را نشان می‌دهد؛ اتحادیه اروپا از طریق ابزارهای قانونی اجباری، توافق‌نامه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را برای اجرای الزامات مصرف سوخت خودرو و محدودیت CO2 و سیستم‌های برچسب‌گذاری در اتحادیه اروپا جایگزین توافق‌نامه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کرده است؛ ایالات متحده مقررات مربوط به مصرف سوخت خودروهای سبک و انتشار گازهای گلخانه‌ای را صادر کرده است که میانگین مصرف سوخت خودروهای سبک ایالات متحده را در سال 2025 به 56.2 مایل در هر گالن می‌رساند.

طبق داده‌های مربوط به انجمن بین‌المللی آلومینیوم، وزن خودروهای سوختی تقریباً با مصرف سوخت همبستگی مثبت دارد. به ازای هر ۱۰۰ کیلوگرم کاهش جرم خودرو، می‌توان حدود ۰.۶ لیتر سوخت در هر ۱۰۰ کیلومتر صرفه‌جویی کرد و ۸۰۰ تا ۹۰۰ گرم CO2 را کاهش داد. خودروهای سنتی از نظر وزن بدنه سبک‌تر هستند. در حال حاضر، کمی‌سازی یکی از روش‌های اصلی صرفه‌جویی در مصرف انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است و به یک روند اجتناب‌ناپذیر در توسعه صنعت خودرو تبدیل شده است.

ب. برد پیمایشی خودروهای انرژی نو، کاربرد بیشتر فناوری سبک وزن را ارتقا می‌دهد.
با افزایش سریع تولید و فروش خودروهای برقی، برد مسافتی همچنان عامل مهمی در محدود کردن توسعه خودروهای برقی است. طبق داده‌های مربوطه از انجمن بین‌المللی آلومینیوم، وزن خودروهای برقی با مصرف برق همبستگی مثبت دارد. علاوه بر عوامل انرژی و چگالی باتری، وزن کل خودرو نیز عامل کلیدی مؤثر بر برد مسافتی یک خودروی برقی است. اگر وزن یک خودروی برقی خالص 10 کیلوگرم کاهش یابد، برد مسافتی آن می‌تواند 2.5 کیلومتر افزایش یابد. بنابراین، توسعه خودروهای برقی در شرایط جدید نیاز مبرمی به وزن سبک دارد.

آلیاژ آلومینیوم C. از نظر هزینه عملکرد جامع و فوق‌العاده‌ای دارد و ماده‌ی ترجیحی برای خودروهای سبک وزن است.
سه راه اصلی برای دستیابی به سبک‌سازی وجود دارد: استفاده از مواد سبک، طراحی سبک و تولید سبک. از دیدگاه مواد، مواد سبک عمدتاً شامل آلیاژهای آلومینیوم، آلیاژهای منیزیم، الیاف کربن و فولادهای با استحکام بالا هستند. از نظر اثر کاهش وزن، فولاد با استحکام بالا-آلیاژ آلومینیوم-آلیاژ منیزیم-فیبر کربن روند افزایش اثر کاهش وزن را نشان می‌دهد؛ از نظر هزینه، فولاد با استحکام بالا-آلیاژ آلومینیوم-آلیاژ منیزیم-فیبر کربن روند افزایش هزینه را نشان می‌دهد. در میان مواد سبک برای خودروها، عملکرد جامع هزینه مواد آلیاژ آلومینیوم بالاتر از فولاد، منیزیم، پلاستیک و مواد کامپوزیت است و از نظر فناوری کاربرد، ایمنی عملیاتی و بازیافت دارای مزایای نسبی است. آمار نشان می‌دهد که در بازار مواد سبک در سال 2020، آلیاژ آلومینیوم تا 64 درصد سهم دارد و در حال حاضر مهمترین ماده سبک وزن است.