جوشکاری یک روش اتصال دائمی از طریق ذوب، با یا بدون استفاده از فلز پرکننده است. این یک فرآیند ساخت مهم است. جوشکاری به دو گروه تقسیم می‌شود.
جوشکاری ذوبی - در جوشکاری ذوبی، فلز مورد اتصال ذوب شده و با انجماد بعدی فلز مذاب به هم جوش می‌خورد. در صورت لزوم، یک فلز پرکننده مذاب نیز اضافه می‌شود.
مانند: جوشکاری با گاز، جوشکاری قوس الکتریکی، جوشکاری ترمیت.
جوشکاری فشاری - فلزاتی که به هم متصل می‌شوند هرگز ذوب نمی‌شوند، اتصال فلز با اعمال فشار در دمای جوشکاری حاصل می‌شود.
مانند: جوشکاری مقاومتی، جوشکاری آهنگری.
مزیت جوشکاری
۱. اتصال جوش داده شده استحکام بالایی دارد، گاهی اوقات بیشتر از فلز پایه.
2. مواد مختلف را می‌توان جوش داد.
3. جوشکاری را می‌توان در هر مکانی انجام داد، نیازی به فضای کافی نیست.
۴. آنها ظاهری صاف و سادگی در طراحی ارائه می‌دهند.
۵. آنها را می‌توان به هر شکل و هر جهتی انجام داد.
۶. می‌تواند خودکار باشد.
۷. یک اتصال کاملاً صلب فراهم کنید.
۸. اضافه کردن و اصلاح ساختارهای موجود آسان است.
معایب جوشکاری
۱. اعضا ممکن است به دلیل گرمایش و سرمایش ناهموار در حین جوشکاری، دچار اعوجاج شوند.
۲. آنها اتصال دائمی هستند، برای جدا کردن آنها باید جوش را بشکنیم.
۳. سرمایه‌گذاری اولیه بالا